Nazywam się Magda, mówią na mnie Madzik. Chodzę do 1 klasy gimnazjum. Na klasę nie narzekam. Zdarzyła mi się gorsza. Jest parę fajnych osóbek, z którymi można "przenosić góry"
Nie będę tutaj wymieniać imion, bo przeważnie okazuje się potem, że to zwykłe koleżeństwo a nie best friend.
Ogólnie jestem bardzo skrytą osobą. Nie lubię, kiedy ludzie zbyt wiele o mnie wiedzą. Boje się ich reakcji, tego, że mnie wyśmieją lub oleją. Nie chce cierpieć. Mój Świat składa się z tysiąca uczuć, problemów i kłamstw. Nie lubię samotności, lata, huku. Kocham jesień, mrok, spokój i moich...przyjaciół (zobaczymy, czy dalej nimi będą) Ostatnio zawiodłam się na osobie, do której odzyskałam jeszcze większe zaufanie, niż było na początku mimo wielu prób i ran. I teraz znowu z żalem muszę powiedzieć, że nie mam siły, aby wszystko odbudować, a co najgorsza nadziei na to, że kiedykolwiek wszystko będzie na 100% ok. Zawsze wszystkim chce pomóc, o wszystkich się martwię, a nie dbam o sama siebie. Chciałabym mieć osobę, prawdziwego przyjaciele, któremu będę mogła powiedzieć wiele i będę wiedzieć, że kiedy położę mu rękę na ramieniu nie będzie pytał, co się stało tylko po prostu mnie przytuli. Rodzinkę mam pełna, przynajmniej na razie. Resztę będę opisywać z czasem. Dzisiaj jakoś słowa się nie lepią. Dobranoc
"Może odnajdziesz mnie pośród masek i kłamstw
W tym teatrze zaklętym w ból i strach
Może odnajdziesz mnie w witrażu bez szkła
Prozą okryty cały Świat
A ja gram postać ze szkła
Kolejna scena, serce z kamienia
I wielki płacz, że ciągle gram
i gubię się wśród własnych braw
Czy to ja?"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz